Önyargı | Cem Karaoğlan

HÜSEYİN DEMİR
 
1995 yılında Antalya’da doğdum. Sekiz aylıkken havale geçirme sonucunda işitme engelli oldum. 3 yaşından beri işitme cihazıyla duyuyorum. Çok şükür duyup konuşabiliyorum. Bazen sessizliğe ihtiyacım oluyor ve bu durumda işitme cihazını çıkartıyorum.
 
Spora 6 yaşında yüzme ile başladım. 9 yaşında futbola devam ettim, üç yıl sonra 12 yaşında basketbol ile tanıştım. Basketbol oynamaya başlayınca bir anda boyum uzadı. Basketbol keyif aldığım, tutkuyla oynadığım, bana hep güzel gelen ve iyi hissettiren bir spor oldu. O yüzden basketbola olan ilgim ve merakım arttı.
 
Pandemi dönemi basketbol hayatımı oldukça kötü etkiledi. Çünkü tam Avrupa’ya açılmışken araya pandemi girdi ve bu benim için çok kötü oldu. Ben işitme engelliler sezonunda bu yıl oynamadım.
 
Geçen sezon performansımdan hiç memnun kalmadım. Sezon içerisinde madalya alamamışsam, kendimi başarısız olarak görürüm. Hep kendime ‘daha iyisini yapabilirsin’ diyorum. Daha çok çalışarak ve antrenman yaparak daha başarılı bir sezona hazırlanmak istiyorum.
 
Şuan toplamda 5 madalyam var. Bir kez dünya ikinciliği, bir kez Türkiye şampiyonluğu, iki Türkiye ikinciliği ve bir kere de Türkiye üçüncülüğüm var. 2014 Dünya Basketbol Şampiyonası'nda en iyi forvet seçilmiştim.
 
Türkiye’de 1. ve 2. Lig takımlarında oynamak istiyorum; fakat işitme cihazı kullandığım için hep bir önyargı oluşuyor. Bizim ülkemizde Miha Zupan, işitme engelliydi ve basketbol oynadı. Zupan maçlarda işitme cihazı ile çıkıyordu ve gayet başarılı oynadı.
 
Miha Zupan, Türkiye Süper Lig’de işitme engelli olarak oynayan tek basketbolcuydu. Zupan Türkiye’de oynadı ve sonrasında profesyonel kariyerine devam etti. Zupan şuan 36 yaşında, profesyonel olarak çok başarılıydı. İşitme engelli sporculara şans verilmesi için kulüplerle çok konuştuk, durumu anlattık; fakat ülkemizde önyargılar bitmiyor. Bana şans verilseydi eğer, bende o seviyelerde oynayabilirdim, belki daha başarılı olurdum... Maalesef önyargıların önüne geçilmiyor.
 
Altyapılarda hiç sorun yaşamamıştım. Profesyonelliğe geçince sorun olmaya başladı. Kulüpler bence bizlere bir şans vermeli, en azından denemeli. Başarısız bir performans sergileyecek olsak; zaten bize şans vermelerini istemezdim.
 
TİESF (Türkiye İşitme Engelliler Spor Federasyonu) bizlere sağladığı imkânları açıkçası yeterli bulmuyorum. Son zamanlarda çok ilgilenmeye ve önem vermeye başladılar; ancak hâlâ sıkıntılarımız ve sorunlarımız var. Mesela malzemelerden hiç memnun değiliz. Milli takıma yakışır malzemeler giymemiz gerekiyor.
 
Milli takımlarda oynamanın verdiği gururu ve heyecanı anlatmak biraz zor. Ay yıldızlı formayı giyince size ekstra bir güç geliyor, kendinizi daha özgüvenli ve güçlü hissediyorsunuz. Milli takımda oynamak beni çok motive ediyor, kendimi çok mutlu hissediyorum. Ay yıldızlı formayı giymek, gerçekten çok faklı bir duygu...
 
Severek izlediğim, keyif aldığım ve kendime idol olarak benimsediğim oyuncalar arasında: Michael Jordan ve Kevin Durant var. Hobilerim ve ilgi alanlarım arasında; spor yapmak, dijital platformlarda dizi ve film izlemek, arkadaşlarımla gezmek, kitap okumak, yeni mekânlarda farklı yemekler keşfetmek yer alıyor.
 
Kariyer hedef ve planlarım arasında; öncelikle iyi bir insan olup yaşamak, yüksek lisansı başarıyla bitirip, iyi bir iş hayatına sahip olmak istiyorum. En büyük hedeflerimden biri de Avrupa şampiyonasında birinci olarak şampiyonluk kupasını kaldırmak...
 
TİPLEME
- En sevdiğin basketbolcu?
- Kevin Durant
- En iyi ilk 5'in? 
- Stephen Curry, Michael Jordan, Kevin Durant, Lebron James, Shaquille O’neal
- En iyi beğendiğin takım?
- Boston Celtics
- En çok sevdiğin filmler?
- Hızlı ve öfkeli, Koç Carter
- En sevdiğin kitap? 
- Ruhunu arayan takım
- En sevdiğin yemek? 
- Hamburger, mantı