3 - 1 - 1

Fehmi (Sadıkoğlu) Ağabey bitmek tükenmek bilmeyen maç konuşmalarından birini yapmakta... Biz sabır(sızlık)la konuşma bitse de, maça çıksak havalarında; Battal Ağabey arka sıralarda hafifçe içi geçmiş şekilde kaykılmış oturmakta... Birden Fehmi Ağabey, 'Battal' diye seslendi. Battal Ağabey birden irkilerek doğruldu ve '3 – 1 – 1 hadi çıkıyoruz" dedi, kahkahalar arasında sahanın yolunu tuttuk.

HURŞİT BAYTOK

3-1-1 önemliydi... Onu dile getirmek, Fehmi Ağabey'in bunu hiç bir egoya teslim olmadan kabullenmesi; onun mücadeleci ruhuna ve temiz kalbine bir saygıydı. Kolay anlaşılır şeyler değil bugünkü kültür içerisinde...  Battal Ağabey'de, engin bir hoşgörü ve kabullenme vardı küçüğe, büyüğe,  saygı vardı... Saha içi bağlılık vardı, saha dışında hiç bir düşüncemiz örtüşmese de... Düşünebiliyormusunuz... Benim ak dediğime, o kara desin ve biz aynı amaç uğruna omuz omuza savaşalım.  Enteresandır. 
 
***
 
Battal Ağabey sadece sahaya en önde çıkan bir insan değildi, takımdaki mücadeleci ruhun simgesiydi o önde oluş... O kaptanımızdı, anlamı olan, ağırlığı olan, bu makamı işgal eden şahsiyetti Battal Ağabey. Saygı duydum her zaman... O benim kaptanımdı, ruhu şad olsun.